Jah, je mag het best weten
Bij momenten
Heb ik het best even moeilijk
Moeilijk met het feit
Dat wij elkaar niet weten te bereiken
Ik mis je
Ik mis ons contact
Ik mis jou ervaren
Ik mis met en bij jou zijn
Wat zou ik graag voor jou willen plaats nemen
Om waarachtig oogcontact met jou te maken
Kunnen en mogen ademen, leven, spreken, ervaren
Dat wat nu onaangeroerd blijft
Wat zou ik graag
Echt in verbinding met jou
Kunnen en mogen
Van hart tot hart
Ziel tot ziel
Van Wezen tot Wezen
Voorbij het gedoe, de muur, de ruis
En kijken wat daarin ontstaan mag
De zuivere verbinding aanboren
Die er zo is
En onbenut blijft
Door andere paden die
Helemaal ok verder
Nu bewandeld worden
Wat zou ik graag, zo… Soms
Kracht van de aantrekking
Zo hebben we even contact
En dan gaan er weer weken
Zelfs maanden voorbij
In stilte
Na een tijd gaat
Op een gegeven moment
Mijn ziel keer op keer
Weer op zoek
Het voelt als een trekken
Een aantrekkingskracht
Met de tijd is dit trekken subtieler geworden
Maar ik voel het nog wel
Het ‘weten’ wat Is tussen ons
Het potentieel dat zo voelbaar is
En dat om redenen momenteel onbenut wordt
Berusting in wat IS ervaren
Is ja, soms even knudde
Onbereikbaar
Onbereikbaarheid voert de boventoon
In dat proces werd ik uitgenodigd
Om verder te gaan met mijn leven
En het vorm te geven
Mijn pad te bewandelen
En mijn wel-Zijn op nummer een te houden
Om voluit te leven
Dat lukt, ik ga verder
En toch, zo nu en dan
Het knagen, het ‘weten’
Het onbereikbare
Het gemis komt even boven
Ik kan er niks aan doen
Bij momenten vraag ik mij dan af
Hoe het met je gaat
Hoe voel je je daadwerkelijk in je vel zitten
Wat leeft er in jou
Diep diep van binnen
Berusting
In de afstand tussen ons
Hoor ik jou
En voel ik jou, Ja
Als ik mij op jou afstem
Ok… Ik weet genoeg…
Door de jaren heen
Heb ik met vallen en opstaan
Steeds meer en betere leren berusten
In de situatie zoals die zich heeft ontvouwen
En nu is tussen jou en mij
Leef
Een paar maanden geleden
Bereikte ik het punt
Waarin ik voelde
Dat mijn wezen zich
Van jou weg begon te draaien
Omdat het verder wil
En geen zin meer heeft
In wachten
Ik schrok ervan
En twijfelde: Is dit werkelijk wat ik te doen heb?
Of is het een mind f*ck
Nee, weet ik, het is goed
Het klopt, het is ok
Tijd om door te gaan
Het volgende plateau dient zich in mij aan
Jij en ik bewandelen ieder ons eigen pad
Het is ok
Uit het hoofd
Ja absoluut nog in mijn Hart
Het is goed zo
Ik ga verder
See you around
Judith
Spreekt deze tekst jou aan? Geeft het jou antwoorden of brengt het jou op ideeën? Laat het mij weten. Je bent welkom om je waardering en ervaring hieronder te delen. Ik zie jouw feedback met genoegen tegemoet.
Voel je je geroepen om iets terug te doen omdat mijn tekst jou inspireert, ook dat kan en mag. ✨ 🙏 ✨
Doneren kun je op https://paypal.me/JudithKroon