Een paar maanden geleden diende het thema bindingsangst verlatingsangst zich in mij aan. Dit thema komt en gaat. In de relatie met mijn huidige partner liet ik de gedachte aan samenwonen wel eens vaker door mij heen gaan, en ging na wat het met mij deed. En ik merkte dat er een bepaalde terughoudendheid in mij leefde. Dat ik er geen volledige JA op voelde. Het waarom en een stuk heling op dit punt is gaandeweg duidelijk geworden in het innerlijke werk dat zich de daarop volgende weken aandiende.
Paardencoach sessie
Zo mocht ik een paardencoach sessie ervaren bij Divine Stars in Heythuizen. In de wei mocht ik een paard, of meerdere van de zeven kiezen om mee te werken. Al snel had ik een lijntje met Wind of Change, een hoog sensitieve merrie, zo bleek. En wat heeft Wind mij gespiegeld! In de paddock liep ik met haar aan de lijn. Ze was erg alert op het bos dat aan de paddock grensde. Haar oren gespitst, erg wakker op wat er om haar heen gebeurde, voelde ik dat ze steeds meer spanning opbouwde. Zelf voelde ik de behoefte niet om haar vast te houden. Ze moest vrij zijn, net als ik, om te kunnen gaan en staan waar ze wou. Dus liet ik haar los.
Ze spurtte weg, als een speertje naar de andere kant van de paddock. Paniekerig en druk doende galoppeerde ze er heen en weer langs de kant waar de paarden stonden. Op een gegeven moment hinnikte ze, en meteen kwam er een paard op haar af. Die kwam bij haar staan, neus tegen neus. Wind kalmeerde er zienderogen van. Het andere paard dat bij haar was bleek haar maatje, haar grote liefde te zijn. Dit raakte mij behoorlijk. Ik zag in haar mijzelf in mijn relatie met mijn huidige partner. Ook hij is voor mij een hele fijne steun en een maatje.
Ook zag ik de schutting tussen haar en haar partner, wat direct contact tussen beide paarden wel wat moeilijker maakte. Dit ervoer ik ook in mijn relatie met mijn partner. Er zit iets tussen mij en hem wat maakt dat de verbinding niet volledig tot stand gebracht kan worden.
De partner van Wind ging op een gegeven moment op een afstandje staan, waarop Wind het weer op een draven zette langs de afzetting, onrustig heen en weer lopend. Ze hinnikte weer, waarop twee andere paarden op haar afkwamen. Een van de paarden maakte contact, neus tegen neus. Wind slaakte een kreetje en zette het op een luchtig, uitnodigend draven. Het speelse in haar kwam naar boven. Het paard dat haar begroette bleek een ander leuk vriendje van haar te zijn. Wat deed dit doen en laten van Wind mij lachen, en want jemig, wat herkende ik enerzijds mijn eigen speelse, ondeugende kant in haar doen. En anderzijds herken ik ook in haar relatie met dit andere vriendje, een andere mooie man die ik om mij heen heb en met wie ik een bijzondere band heb.
Ik keek rustig hoe Wind bewoog door de paddock. Eerst in paniek, en gaandeweg, toen ze door kreeg dat ik niks van haar moest, begon ze te kalmeren. Het gesprek met de coach ging verder. Hoe zag ik mijzelf met mijn partner? Ik mocht onze relatie tekenen in het zand. Ik tekende twee cirkels die elkaar kruisen. Ik mocht aangeven waar ik stond in die cirkels. Ik nam plaats in een van de cirkels. Wind, die tot rust was gekomen en vlak bij mij aan het grazen was, verhief haar hoofd en begon te lopen. Ze stopte in de andere cirkel, keek mij aan, en vertrok weer om verder te grazen. Ik zag mijzelf in een cirkel, mijn partner in de andere cirkel, en ons gezamenlijke stuk, de relatie in het stuk waar onze cirkels elkaar kruisen.
Wat zou je ervan vinden om uit je comfort zone te stappen, uit de cirkel en om jou te laten verrassen door wat het leven jou te brengen heeft? Ik had er geen moeite mee, stapte uit de cirkel en begon mijn loop naar het midden van de paddock. Wind, die mij zag gaan, stopte met grazen en liep recht op mij af, om mij aan te raken, contact te maken, en weer te gaan. Wow. Wind kan alle kanten op in de paddock, en ze kiest ervoor om contact met mij te zoeken. “Zie je wat er gebeurt?”, vraagt de coach. Laat je verrassen door wat het leven voor jou aan cadeautjes in petto heeft. Stap uit je comfort zone. Stap de wijde wereld in, en laat je verrassen.
Jah, goed. Doe ik!
Onderbroken verbinding
Een tijd later startte ik een opleiding in systemisch werk. Daarin kwamen meerdere onderwerpen aan bod. Zo ook de moeder-kind verbinding. Wow, en wat is mij tijdens de opleiding een stuk verhelderd hoe het komt dat ik issues ervaar met een diepe verbinding aan durven gaan met een ander. Dat komt door mijn onderbroken verbinding met mijn moeder, ontstaan na mijn geboorte.
De sterkste zielsbinding die een mens in zijn leven aangaat is die met zijn moeder. De kracht van deze binding ontstaat doordat moeder en kind gedurende de eerste negen maanden als één organisme leven. Moeder-kindbinding ontstaat en wordt versterkt door oa instinctieve inprentingen, jarenlang lichaamscontact, voeding, verzorging en door vele gemeenschappelijke emotionele ervaringen. Geen enkele andere binding werkt sterker door over meerdere generaties heen als basis voor een gelukkig of ongelukkig leven. Als de hechting tussen moeder en kind faalt, of onderbroken raakt, heeft dat consequenties voor het kind in het zich op latere leeftijd kunnen en durven verbinden met een ander.
Een oorzaak van de onderbroken moeder-kind verbinding
De binding tussen moeder en kind raakt onderbroken door couveusetijd van het kind. De natuurlijke symbiose tussen moeder en kind wordt hierdoor onderbroken. De natuurlijke stroom, het hechtingsproces, vitaal in de eerste uren en dagen na de geboorte, de beweging die er vanuit het natuurlijke gegeven dat het kind 1 is met de moeder, wordt verstoord. Er is sprake van een onderbroken beweging.
De couveuse scheidt het kind van de moeder. Het kind kan geen contact met zijn moeder maken. In zijn natuurlijke uitreikende beweging naar de moeder wordt de baby niet gehoord, ontvangen. Dit maakt in dat het zich afsluit om de verlatingspijn die het ervaart niet te voelen, en al zijn energie mobiliseert om te overleven. Het voelt zich niet gedragen.
Het uitreiken dat niet voltooid kan worden is traumatisch voor een kind. Het kind ervaart gevoelens van pijn, wanhoop en zich in de steek gelaten voelen. Er is niets om mee te versmelten, alleen het gevoel dat er niets is. Deze traumatische gevoelens worden verbonden aan de liefde voor de moeder. Omdat het kind haar niet kan bereiken, voelt het zich afgewezen. Het gevolg is dat het niet meer zal uitreiken, het stopt met het maken van de beweging.
In het volwassen leven kan deze persoon, zolang dit stuk niet wordt geheeld, deze strategie blijven hanteren. Uit angst voor afwijzing en zich niet gedragen voelen kan het in de overlevingsstand blijven functioneren, en er alles aan doen om zich niet te hoeven verbinden met zijn geliefde. Met alle gevolgen van dien. Denk aan het spel van aantrekken en afstoten tussen geliefdes bijvoorbeeld. Mensen die hiermee te maken hebben zijn vatbaar voor een burnout, of kunnen zichzelf zwaar voorbij lopen.
Bindingsangst verlatingsangst
Zelf ben ik een couveuse baby geweest. Ik ben dysmatuur geboren, en heb een tijd in de couveuse mogen verblijven. De onderbroken verbinding is daar toen tussen mijn moeder en mij ontstaan. In mijn tweede levensjaar, ben ik uit huis geplaatst. Mijn moeder moest na de geboorte van mijn broertje herstellen van een post natale depressie. Mijn vader was zelfstandig ondernemer en moest blijven werken. Hij heeft mij en mijn broertje bij familie ondergebracht. Als twee jarig kind begreep ik niet waarom ik bij mijn vader en moeder werd weggehaald. Ik heb er zo’n stress van gehad dat ik er kroep van heb gehad. De onderbroken beweging was weer geraakt, en nu ook die met mijn vader. Verlating en bindingsangst zijn weer getriggerd.
In mijn liefdesrelaties later heb ik ja, wel bindings issues ervaren. In mijn jonge jaren waarin ik de dynamiek met mannen op liefdegebied begon te ontdekken was ik daadwerkelijk doodsbang om jongens dichtbij te laten komen. Rond mijn 18e heb ik mijn eerste vriendje durven toelaten. En in het zakken en durven vertrouwen en gevoelens voelen voor de andere sekse heb ik heel wat diep gewortelde angst mogen overwinnen. Ik hield mijn geliefde op een bepaalde afstand. Ook letterlijk. Zo heb ik relaties in het buitenland gehad, en ook in andere steden in eigen land.
Herstel van de onderbroken beweging
Tijdens een van de opstellingen tijdens de opleiding heb ik de onderbroken beweging met mijn moeder mogen herstellen. In die opstelling heb ik de uitreikende beweging mogen maken, en heeft mijn moeder mij volmondig en liefdevol in haar armen ontvangen. Dit heeft een diep stuk in mij helpen genezen.
Hoe het nu in mijn relatie gaat? Haha, voor jou een vraag, voor mij een weet. 😉 De band die ik ervaar met mijn huidige relatie is een mij zeer fijne. Wij kunnen fijn met elkaar Zijn, genieten met elkaar, sparren, over van alles en nog wat. We luisteren naar elkaar, zonder oordeel. De emotionele steun die ik ervaar met mijn vriend is mij zeer dierbaar. Hem durf ik dichterbij te laten komen. To be continued.
Judith
Wat doet dit artikel met je? Herken je jezelf in deze dynamiek? Laat het mij weten.
Bij Time for You Massage en Coaching kun je terecht voor coaching sessies over dit onderwerp.
Mocht deze tekst jou raken, antwoorden geven of inspireren, laat het mij weten. Je bent welkom om je ervaring hieronder te delen. Ik zie jouw feedback met genoegen tegemoet.
Voel je je geroepen om iets terug te doen omdat mijn tekst jou inspireert, ook dat kan en mag. ✨ 🙏 ✨
Doneren kan via: